Σαββατοκύριακο στην Αθήνα. Στο σπίτι, συγκεκριμένα. Το ονειρεύομαι δέκα μέρες τώρα. Όλα τα βράδια που ξενύχτησα με υπέροχες παρέες, και όλα τα πρωϊνά που έτρεχα πανικόβλητη να προλάβω τα ραντεβού και τις δουλειές μου, σκεφτόμουν πως το Σάββατο το πρωί θέλω να ξυπνήσω χαλαρά, να πιώ τον καφέ μου στην βεράντα παρέα με τα αγόρια μου, και μετά χωρίς πρόγραμμα, να ασχοληθώ με αυτά που έχω πια παραμελήσει. Το σπίτι μου και τον εαυτό μου. 
Σάββατο πρωί λοιπόν, και στην βεράντα έχει μια υπέροχη δροσιά. Κοιτάζω τα φυτά μου που είναι γεμάτα λουλούδια, οι γαρδένιες μου μοσχοβολάνε και το κουμ κουάτ είναι φορτωμένο με πορτοκαλί φρουτάκια, και κρατάω νοερή σημείωση να ρίξω λίγο λίπασμα στις γλάστρες την Δευτέρα. Ο Πάνος θέλει να φάμε εδώ το βράδυ, με δελεάζει με ένα από τα αγαπημένα μου ροζέ κρασιά, και ανοίγω τα συρτάρια του καταψύκτη για να δω τι έχουν μέσα. Έχω να μαγειρέψω εβδομάδες ολόκληρες και δεν υπάρχει ούτε μια πιθανότητα στο ένα εκατομμύριο να βγω για να πάω σούπερ μάρκετ. Ανασύρω ένα χοιρινό ρολό γεμιστό με τυρί και bacon, έχω και πατάτες, voila! Dinner is already planned. Ανοίγω το κινητό μου, στέλνω μήνυμα στην Λένα να έρθει για καφέ, βεβαιώνομαι πως το έχω στείλει σε εκείνη και όχι σε κάποιον άλλο, έχω μια τάση να στέλνω λάθος inboxes σε λάθος ανθρώπους αυτή την εποχή, ευτυχώς όχι με ολέθριες συνέπειες, και ανεβαίνω στο γραφείο μου. Όπου επικρατεί το χάος. Τσάντες και ζακέτες πεταμένες στον καναπέ, χαρτιά παντού, ρούχα και παπούτσια σκορπισμένα όπου υπάρχει ελεύθερη επιφάνεια. Κάποια στιγμή πρέπει αν μαζέψω, αλλά όχι τώρα. Ανοίγω το PC μου και χαζεύω λίγο στα social media. Μια φωτογραφία απ΄το Παρίσι, ένα κομμάτι του Μιχάλη για μια κερασόπιτα και άλλο ένα για το καλοκαίρι, μέηλ που βαριέμαι να απαντήσω, ένα καινούριο παιχνίδι και δυο σειρές για κατέβασμα, μαζί με το καινούριο τεύχος της British Vogue. 
Το απόγευμα έχω κερί. Και μετά σκοπεύω να χωθώ στην μπανιέρα μου και να περάσω τουλάχιστον μισή ώρα μέσα στο αρωματισμένο με rose pepper αφρόλουτρο. Θα κάνω το φουλ pampering, scrub με το Vitamin E του Jo Malone, καθαρισμό προσώπου με το Clarisonic , θα βάλω τις κρέμες μου, και βιταμίνες στα μαλλιά μου. Και το βράδυ, θα κοιμηθώ νωρίς. Θα ανάψω το air condition, θα αρωματίσω το μαξιλάρι μου με air of dreams και θα βυθιστώ στον πιο ξεκούραστο και αναζωογονητικό ύπνο. 
Προς το παρόν, αφήνω απλά το μυαλό μου να περιπλανηθεί. Όχι στο Λονδίνο παραδόξως, το καλοκαίρι μου λείπουν άλλα πράγματα και άλλα μέρη. Τα ατέλειωτα πρωινά στην παραλία με τον ήλιο να καίει το δέρμα μου που μυρίζει St Barth Roucou (εδώ το βρίσκουμε στα spas των ξενοδοχείων Divani Caravel και Divani Apollon Palace) και το γαλάζιο νερό να με περιμένει για να με δροσίσει, και τα δροσερά βράδια παρέα με αγαπημένους ανθρώπους σε βεράντες με θέα, και παγωμένα ποτά, και τσιγάρα, και μουσικές, και ατελείωτες κουβέντες που καταλήγουν πάντα σε γέλια. 
Αυτό το καλοκαίρι θέλω να το περάσω μόνο με εκείνους που αγαπάω. Πολύ. Να πηγαίνουμε βόλτες, και θερινά σινεμά, να σχεδιάζουμε εκδρομές και αποδράσεις, να μαγειρέψω γεμιστά και να τα φάμε στην βεράντα, να αφήνω τα μαλλιά μου σγουρά και οι άκρες τους να είναι ασημένιες απ΄τον ήλιο, να φοράω ψάθινα καπέλα και στην πόλη, να ακούω τραγούδια που να με κάνουν να χαμογελάω, να χορέψω πολύ, να πάω μια βόλτα με το αυτοκίνητο ως το Σούνιο, να κάνω μακροβούτια μέχρι να κοπεί η ανάσα μου, να κοιμηθώ μια νύχτα στην παραλία κοιτάζοντας τα αστέρια, να είμαστε μαζί, όλοι, και τότε και μόνο τότε, όλα θα έχουν την σημασία που πρέπει, και εγώ θα νοιώθω πραγματικά ευτυχισμένη και ασφαλής. Και ξέρετε κάτι? Αν το θέλεις πραγματικά, κι αν τα πιστέψεις και τα παλέψεις, τα όνειρα τελικά βγαίνουν αληθινά...
