“Πάμε αύριο το μεσημέρι στο press event της Jo Malone?” Η Φαίη με ξεσηκώνει όσο συχνότερα μπορεί για διάφορα events με την επιμονή παθιασμένου προσηλυτιστή και την απλοχεριά ανθρώπου που έχει μάθει να μοιράζεται τα πάντα του με εκείνους που αγαπάει. Εκείνη την καλούν παντού. Και την υποδέχονται με ενθουσιασμό όπου κι αν πάει όχι μόνο γιατί μέσα από το site και τα social media της επηρεάζει ένα ισχυρό κοινό με άποψη και αγοραστική αξία αλλά και γιατί τόσα χρόνια στα περιοδικά και στην δουλειά, έχει καταφέρει να έχει παντού και μόνο φίλους. Μέγα κατόρθωμα για τον χώρο στον οποίο κινούμαστε. Εμένα με καλούν σε ελάχιστα πράγματα ακόμα. Όχι μόνο γιατί το Blond είναι καινούριο –ασχέτως αυτού έχω και εγώ την δική μου επιρροή στο κοινό και τα social media μου φυσάνε- αλλά γιατί τόσα χρόνια τώρα παρόλη την δουλειά στα περιοδικά απέφευγα τα events κάθε είδους συστηματικά. Οπότε από ένα σημείο και μετά βαρέθηκαν να προσπαθούν οι άνθρωποι, και δικαίως. Μην με παρεξηγήσετε, δεν το έκανα από σνομπισμό, κάθε άλλο. Θαυμάζω τους ανθρώπους που μπορούν να ανταπεξέρχονται στα κοινωνικά με άνεση. Έχω αγαπημένες φίλες που τα παίζουν στα δάχτυλα όλα αυτά, και κολυμπάνε σαν τα ψάρια στο νερό κάθε κοσμικής ή επαγγελματικής συνάθροισης. Αντιθέτως εγώ παρόλο που η εικόνα μου ίσως απατά, νοιώθω πολύ άβολα ανάμεσα σε κόσμο που δεν ξέρω. Έχω ανάγκη να αισθάνομαι πως βρίσκομαι σε οικείο περιβάλλον και πως περιτριγυρίζομαι από ανθρώπους που ξέρω για να είμαι χαλαρή, και άνετη και bubbly. Και μου είναι πάρα πολύ δύσκολο να υποκρίνομαι το αντίθετο, οπότε από κάποια στιγμή και μετά, εγκατέλειψα την προσπάθεια και απλά, έπαψα να εμφανίζομαι. 
Και μετά, ήρθε η Φαίη. Που είναι από τους πιο δοτικούς, και γενναιόδωρους ανθρώπους που έχω γνωρίσει ποτέ. Και που άμα σε συμπαθήσει, και πολύ περισσότερο άμα σ΄αγαπήσει, σου ανοίγει όλες τις πόρτες που μπορεί. Του σπιτιού, των φίλων, της δουλειάς και της καρδιάς της. Και μένα που μάλλον με συμπαθεί λοιπόν, μέσα σε όλα τα υπόλοιπα, και χωρίς ποτέ ούτε καν να το συζητήσουμε, κάθε τόσο με παίρνει μαζί της και με ξανασυστήνει εκεί που νομίζει πως πρέπει. Και το κάνει χαλαρά και απλά σαν να μην συμβαίνει καν, με baby steps σχεδόν σαν να προσπαθεί να μην με τρομάξει, και είναι μια ευκαιρία αυτή να της πω έστω από εδώ πόσο πολύ το εκτιμώ, και πόσο πολύ το χαίρομαι. Και πόσο ανακουφιστικό πράγμα είναι να σου φέρνει η ζωή ανθρώπους που είναι τόσο ακομπλεξάριστοι, τόσο φιλόξενοι και τόσο αληθινοί. 
Έτσι, βρέθηκα μερικές μέρες πριν στο 21 στην παρουσίαση της καινούριας σειράς της Jo Malone “Basil & Neroli” που θα βγεί στην αγορά τον Σεπτέμβρη. Εμείς ήμασταν από τις τυχερές που δοκιμάσαμε το άρωμα πρώτες, και που ακούσαμε τον super cute Βρετανό brand Ambassador του οίκου να μας εξηγεί όλη την διαδικασία της επιλογής των συνδυασμών των αρωμάτων μέχρι να δημιουργηθεί το τελικό, υπέροχο αποτέλεσμα. Και φτιάξαμε και κονκάρδες που φώναζαν από μακριά Λονδίνο, και ήπιαμε παγωμένα cocktails, και ποζάραμε για φωτογραφίες, μέχρι και Pokemon κυνηγήσαμε, και στο τέλος φύγαμε φορτωμένες με goody bags που περιείχαν το περιζήτητο μπουκαλάκι δυο ολόκληρους μήνες προτού βγει στα ράφια των καταστημάτων. 
Ήταν μια πολύ όμορφη μέρα γενικά, μια που μετά πήγαμε να βρούμε τις φίλες μας, την Άσπα, την Εύη, την Ρούλα και την Μαρία για lunch στο Artisanal, ένα lunch που τελείωσε με προφιτερόλ μοιρασμένο στα έξι και γέλια που ξεσήκωσαν το μαγαζί, και ακόμα πιο μετά καταλήξαμε στο σπίτι της Σαλώμης για καφέ και κοριτσοκουβέντα. Τι θα ήταν τελικά η ζωή χωρίς τις κολλητές μας? Και τώρα που γράφω αυτές τις γραμμές το γραφείο μου μοσχοβολάει άνθη πορτοκαλιάς, αυτό σημαίνει άλλωστε η λέξη “Neroli” και εγώ χαμογελάω όσο θυμάμαι τις ατάκες, και τις ιστορίες και την ενέργεια που μοιραστήκαμε και που έκανε το γεγονός πως ο Ιούλιος κόντευε να τελειώσει και εμείς ήμασταν όλες ακόμα στην Αθήνα, ανεκτό. Τώρα η Φαίη έχει ήδη φύγει για το νησί της πια, η Άσπα είναι σε κάποιο άλλο νησί επίσης, εγώ φεύγω αύριο για μερικές μέρες και η παρέα ετοιμάζεται να σκορπίσει προσωρινά. Για να ξαναβρεθεί δριμύτερη τον Σεπτέμβρη, με τις μπαταρίες φορτισμένες, το μαύρισμα άψογο και το ηθικό ακμαίο, έτοιμη για νέες περιπέτειες. Και στο μεταξύ, θα αναστενάξει ο messenger από τα μηνύματα και τις φωτογραφίες. Ποιος είπε άλλωστε πως η τεχνολογία μας απομονώνει? Είμαστε οι ζωντανές αποδείξεις πως ίσα ίσα, μας φέρνει πολύ, μα πάρα πολύ πιο κοντά..
