Χαλαρό Κυριακάτικο ξύπνημα σε ένα από τα πανέμορφα δωμάτια του ξενοδοχείου The Margi στην Βουλιαγμένη. Η ιδέα του Πάνου «δεν βάζεις δυο πραγματάκια σε ένα σακ βουαγιάζ, που να επιστρέφουμε μέσα στην νύχτα στο Ψυχικό» αποδείχτηκε μαγική.
Το βράδυ στο Matsuhisa Athens πέρασε πολύ πιο ανέμελα με ωραίο Asian food – άψογο karashi su miso και ίσως τα υποδειγματικότερα rolls της πόλης- και άφθονες βότκες ξέροντας πως η απόσταση που είχαμε να διανύσουμε μέχρι το κρεβάτι μας ήταν λιγότερη από πέντε λεπτά με το αυτοκίνητο.
Πριν με πάρει ο ύπνος, αφέθηκα να χαζέψω μαγεμένη την υπέροχη θέα της νυχτερινής Αθηναϊκής Ριβιέρας έτσι όπως απλωνόταν φωτισμένη έξω από το παράθυρο, και το πρωί, όταν πάτησα το κουμπί για να ανοίξουν οι βαριές κουρτίνες, το δωμάτιο πλημύρισε με μια λιακάδα απίστευτη που για δευτερόλεπτα με έκανε να νοιώσω σαν βαμπίρ που τυφλώνεται από το φως.
Αργότερα, μετά από ένα πρωινό με εξαιρετικά scrambled eggs και μια χορταστική κούπα δυνατό cappuccino, καθισμένοι στον πολυφωτογραφημένο χώρο της πισίνας, ήπιαμε τον δεύτερο καφέ της ημέρας καπνίζοντας, αφήσαμε τον ήλιο να μας λούσει, και ονειρευτήκαμε καλοκαίρια μέσα στην καρδιά του χειμώνα.
Και την ώρα της επιστροφής - γιατί ακόμα και την Κυριακή δυο μέρες πριν τα FnL Best Restaurant Awards έχουμε δουλειές, και ραντεβού και γραφείο- σκεφτόμουν πως έχουμε το μοναδικό προνόμιο να ζούμε σε μια πόλη που προσφέρεται για μικρές αποδράσεις ακόμα και εντός των τειχών.
Με απίστευτες παραλίες μερικά λεπτά μακριά από το κέντρο, με αναζωογονητικές λιακάδες εννιά μήνες τον χρόνο, και με αυτή την σπάνια δυνατότητα να μπορείς να καθίσεις λίγες ώρες σε τραπεζάκια έξω και να αδειάσεις το μυαλό σου από ότι σε βασανίζει απολαμβάνοντας μικρές στιγμές ευτυχίας από εκείνες που αποτελούν το υλικό των αναμνήσεων που γλυκαίνουν την ψυχή και την καρδιά.
Υ.Γ. Τελικά, όλα μέσα στο μυαλό μας είναι. Εκεί γίνονται τα δύσκολα εύκολα, τα περίπλοκα απλά και τα δυσάρεστα ευχάριστα. Αρκεί να το αφήσουμε να κάνει το κλικ…
