Θυμάστε ένα ανέκδοτο που είχε κυκλοφορήσει στα σόσιαλ δύο καλοκαίρια πριν; Το πόσταραν όλοι στο facebook και στο instagram. Πήγαινε ως εξής: “How to get a beach body: You have a body, go to the beach”. Δεν μπορώ να φανταστώ κάτι πιο ταιριαστό για την έναρξη του φετινού καλοκαιριού που σηματοδοτείται από την άρση των περιορισμών στις μετακινήσεις, το άνοιγμα της εστίασης, την επιτάχυνση των εμβολιασμών, την επιστροφή σε μία σχετική κανονικότητα που αυτή την φορά ελπίζουμε να διαρκέσει και από σχετική να γίνει πλήρης.
Σκουριασμένα κορμιά και μυαλά που σέρνονταν ράθυμα επί έξι μήνες από το κρεββάτι στον καναπέ και τούμπαλιν, πιασμένες πλάτες καθηλωμένες σε απόλυτα ακατάλληλες καρέκλες κουζίνας και τραπεζαρίας στις ώρες της τηλεργασίας, κρίσεις πανικού που σωματοποιούνταν σε κράμπες, υπέρταση και ταχυκαρδίες, κακός ύπνος και άγχος για το μέλλον, καταφυγή στο φαγητό και στο ποτό, είτε από ανία, είτε από αγωνία, κόρες ακαμάτρες (σαν και του λόγου μου) που από κει που δεν μπορούσαν να βράσουν ούτε αυγό, μέσα σε λίγους μήνες έμαθαν να φτιάχνουν ταψιά παστίτσιο, κέικ με γλάσο σοκολάτας, mac and cheese, θερμιδικές βόμβες εν ολίγοις που προσφέρουν ανακούφιση στην ψυχή και πόντους στην μέση. Αυτά τα σκουριασμένα και ταλαιπωρημένα σώματα των γυναικών που επί έναν ολόκληρο χρόνο έπρεπε να φέρουν σε πέρας εν μέσω πανδημίας και ταυτόχρονα τους ρόλους της εργαζόμενης, της νοικοκυράς, της μητέρας παύλα κατ’ οίκον δασκάλας, της συντρόφου και της φίλης καλούνται τώρα να φορέσουν μαγιό και τιραντάκια και να βγουν στην παραλία, με την επιπρόσθετη (και αχρείαστη) αγωνία των παραπάνω κιλών και των χαλαρωμένων μπράτσων.
Σε ό,τι με αφορά, εδώ και έναν χρόνο γυμνάζομαι μετά μανίας. Δεν το κάνω ούτε από φιλαρέσκεια, ούτε για να αντισταθμίσω τις ποσότητες φαγητού και κρασιού που έχω καταναλώσει και οι οποίες έχουν εγκατασταθεί μόνιμα γύρω από την μέση μου. Το κάνω ως ψυχοθεραπεία κι εκτόνωση, ως το μοναδικό πράγμα που με κρατάει σε ισορροπία και μου προσφέρει βεβαιότητα σε μια εποχή πρωτόγνωρης αβεβαιότητας. Η εμμονή μου στην άσκηση και δη στην ύπαιθρο έχει εξαιρετικά αποτελέσματα: Τα αποθέματα βιταμίνης D στον οργανισμό μου έκαναν την μικροβιολόγο μου να αναφωνήσει με χαρά «επιτέλους μια γυναίκα στην εμμηνόπαυση που δεν χρειάζεται συμπλήρωμα» και ο παθολόγος μου με συνεχάρη γιατί έχω «οξυγόνο αθλητή», οτιδήποτε κι αν σημαίνει αυτό. Ωστόσο, ακόμη κι έτσι, είναι τέλος Απριλίου και για μια ακόμη φορά δεν έχω αποκτήσει το σώμα των ονείρων μου για να ξεκινήσω με κέφι και μπρίο την καλοκαιρινή σεζόν. Αισθάνομαι σαν υπέρβαρο, κάτασπρο ζόμπι που κάποια στιγμή θα πρέπει να εμφανιστεί στην παραλία και ντρέπεται γι’ αυτό, λες και θα ασχοληθεί κανείς μαζί μου. You have a body, go the beach επαναλαμβάνω κάθε μέρα στον εαυτό μου όταν σκανάρω τις ατέλειές μου στον καθρέφτη.
Τι θα φορέσει λοιπόν μια less than perfect γυναίκα με παραπανίσια κιλά για να βγει στην παραλία, να βολτάρει στο νησί ή στην πόλη τις μέρες του καύσωνα, να νιώσει αυτοπεποίθηση μέσα στο ταλαιπωρημένο αλλά αγαπημένο της σώμα; Σας έχω όλες τις απαντήσεις και μάλιστα οργανωμένες σε κεφάλαια:
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1: ΜΑΓΙΩ
The horror! Μια ζωή παιδεύομαι με μαγιό που να χωράνε το ευμεγέθες μπούστο μου χωρίς να μοιάζουν σα να τα δανείστηκα από την γιαγιά μου. Ευτυχώς τα τελευταία χρόνια, κάτι το body positivity movement, κάτι που σιγά σιγά γίνεται κατανοητό πως η αγοραστική δύναμη των ελαφρώς υπέρβαρων και ατελών γυναικών είναι μεγαλύτερη από αυτήν των δεκαοκτάχρονων συλφίδων, βρίσκουμε, πλέον, μαγιό και εμείς.
Τα καλύτερα είναι τα Melissa Odabach ασυζητητί. Μπείτε στο παρακάτω site και πηγαίνετε απευθείας στα supportive swimsuits, δηλαδή εδώ.
Τα σχέδια είναι απίστευτα κολακευτικά, η ποιότητα απαράμιλλη και η αντοχή ασύγκριτη. Τα δικά μου ταλαιπωρούνται έξι μήνες τον χρόνο εδώ και πέντε χρόνια κι ακόμη να ξεχειλώσουν. Είναι ακριβά, αλλά μπορείτε να το δείτε ως επένδυση, γιατί είναι.
Σε ελαφρώς χαμηλότερες τιμές η νέα μου ανακάλυψη τα βρετανικά Cossie + Co. Είναι μονόχρωμα, απλά, κομψά και κολακευτικά. Το αγαπημένο μου είναι το μοντέλο Ashley που δεν μπορώ να φανταστώ σωματότυπο στον οποίο δεν θα πήγαινε και το βρίσκετε σε τρία χρώματα εδώ.
Σε ακόμη χαμηλότερη γκάμα τιμών, δεν μπορώ να προτείνω κάτι καλύτερο από την σειρά Violetta , την plus size κολεξιόν της Mango που δεν είναι ευρέως γνωστή αλλά βρίσκει κανείς διαμαντάκια και μάλιστα φορεμένα από πανέμορφες αμαζόνες με ζηλευτές καμπύλες. Απολαύστε και αγοράστε.
Το αγαπημένο μου μοντέλο είναι αυτό.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2: ΡΟΥΧΑ
Ήρθε η ώρα να καταρρίψουμε τον μύθο πως τα ριχτά φορέματα και tops «παχαίνουν». Δεν παχαίνουν, αντίθετα κολακεύουν και προσφέρουν την πολυπόθητη δροσιά κι ελαφράδα που αναζητούμε τις ζεστές μέρες είτε στην πόλη είτε στις διακοπές. Το μυστικό βρίσκεται στο «κόψιμο». Αν το πατρόν είναι σωστό το ρούχο αγκαλιάζει έξυπνα το σώμα και κρύβει τις ατέλειες. Το καλοκαίρι την βγάζω με A line ή σεμιζιέ φορέματα και αεράτα πουκάμισα με μπεζ λινά παντελόνια, που πλένονται στο πλυντήριο, στεγνώνουν στο λεπτό και τις πιο πολλές φορές δεν χρειάζονται καν σίδερο. Φυσικά τα αγαπημένα μου είναι από τα cosstores που άνοιξαν πρόσφατα κατάστημα στην Αθήνα (και όχι το άρθρο δεν είναι διαφημιστικό διότι η cos αγνοεί, δυστυχώς, την ύπαρξή μου αν και θα έπρεπε να με είχε ήδη αναρτήσει στο hall of fame των dear valued customers έτσι όπως την παινεύω)
Ιδού οι πρόσφατες επιλογές μου:
https://www.cosstores.com/en_eur/women/womenswear/tops/product.pleated-tunic-blue.0973793002.html
Τέλος, σας προτείνω να κάνετε μια βόλτα στο πάντα αγαπημένο και διαχρονικό Uniqlo για το παρακάτω απλό αλλά κλασσικό πουκάμισο από την συνεργασία με την Jill Sander
Καλό καλοκαίρι! Εμβολιαστείτε, κολυμπήστε, φάτε, πιείτε, διασκεδάστε κι ονειρευτείτε όσο τραβάει η ψυχή σας χωρίς ανασφάλειες και ενοχές.
You have a body. Go to the beach!
Αλεξάνδρα Σταυροπούλου
