Πρωινός καφές στην βεράντα. Ο ανθισμένος ιβίσκος, τα sous plats που θυμίζουν γαλλική εξοχή, η μαρμελάδα σύκο που έφερα από την Αγόργιανη. Και τα αγόρια μου, η καλύτερη παρέα του κόσμου. 
Διακοπές στο Μαρμάρι. Στο σπίτι αγαπημένων φίλων με service 5άστερου ξενοδοχείου και διάθεση για απόλυτη χαλάρωση. Μπάνια στην υπέροχη παραλία λίγο πιο δίπλα, μεσημεριανά με προϊόντα από το μποστάνι τους και αυγά από το κοτέτσι, ποτάκια στο μπιτσόμπαρο της παραλίας του χωριού με θέα το ηλιοβασίλεμα, και μετά άραγμα στην βεράντα με όλα τα φώτα σβηστά και τα αστέρια στον ουρανό να φωτίζουν την νύχτα. Μαγεία.
Θερινά σινεμά, πάνω από δυο την εβδομάδα. Καρέκλες σκηνοθέτη, πρασινάδες και λουλούδια ολόγυρα, μπύρες, τσιγάρο, πατάτακια και αγαπημένοι φίλοι για να κουβεντιάσουμε μετά το έργο, συνήθως γύρω από ένα τραπέζι. 
Ποτά σε καταπράσινους κήπους στο κέντρο της πόλης. Όμορφος κόσμος, μουσικές, και αυτή η ραστώνη του καλοκαιριού που σε κάνει να νοιώθεις βασιλιάς του κόσμου με το σχεδόν τίποτα. 
Ενας νεανικός γάμος. Όλα στημένα στην εντέλεια, ένα υπέροχο κτήμα, μουσικές, booth για αστείες φωτογραφίες, όμορφες λεπτομέρειες και ένα ζευγάρι που λάμπει από ευτυχία. Φωτογραφίζομαι με αστεία γυαλιά και χορεύω με την ψυχή μου μετά από πολύ καιρό. Ευτυχία. 
Κηπουρική. Ραντίζω τα φυτά της βεράντας που έχουν πιάσει κάποια αρρώστια, ποτίζω και πατάω στα νερά ξυπόλητη. Βάζω γαλάζια ματάκια στις πιο όμορφες γλάστρες και σχεδιάζω του χρόνου να αγοράσω μια λευκή τριανταφυλλιά. 
Ξανθά μαλλιά μαζεμένα σε παράξενα buns. Η ανακουφιστική αίσθηση του αέρα που χαϊδεύει τον λαιμό σου, το άρωμα του λαδιού - Dark Oil by Sebastian- και το χρώμα που αγγίζει πια την ασημένια τελειότητα. 
Όταν δεν κάνει τρελή ζέστη, μαγειρεύω. Γεμιστά, κεφτέδες με πατάτες και σαλάτα, ομελέτες. Η μαμά μου μας φέρνει τάπερ με αμπελοφάσουλα και η κατάψυξη στενάζει από τα παγωτά. Και τις μπύρες που παγώνουν υπομονετικά. 
Δεκαπενταύγουστος και όπως κάθε χρόνο γιορτάζουμε τον Πάνο στην κα Σούλα στην Σταμάτα. Κάτω από την μουριά μαζευόμαστε όλοι οι φίλοι που έχουμε μείνει Αθήνα. Και περνάμε υπέροχα. 
Υιοθετήσαμε ένα γατάκι. Που εγκαταστάθηκε στην πυλωτή της πολυκατοικίας και κληρονόμησε την προίκα του Droopy. Το ταΐζουμε και του βάζουμε φρέσκο νερό κάθε πρωί και ψάχνουμε μια ξύλινη παλέτα για να βάλουμε κάτω από το κρεβάτι του Droopy τον χειμώνα, να μην ακουμπάει στα νερά αν φτάσουν κάποια στιγμή μέχρι εκεί. Η οθόνη του PC μου με κοιτάζει υποτιμητικά. Προσπαθώ να μαζέψω το μυαλό μου να γράψω, ματαίως. Ακόμα σκέφτομαι θάλασσες, χρυσαφένιες αμμουδιές και ηλιοβασιλέματα. Και διαδρομές με το αυτοκίνητο προς καινούριους προορισμούς με την μουσική να παίζει και τα μάτια μου κρυμμένα πίσω από σκούρα γυαλιά να ρουφάνε εικόνες. Από Σεπτέμβρη, πρόγραμμα. Σαν να ξεκινάει η χρονιά ξανά, βάζω στόχους, κάνω σχέδια, ονειρεύομαι όλα όσα θέλω να συμβούν. Και το εισιτήριο για το πρώτο μου ταξίδι στο Λονδίνο είναι ήδη βγαλμένο.
