Manolo Blahnik movie; Μπορούσα να λείπω;
Ανυπομονούσα για αυτήν την μέρα, ίσως ολόκληρη την εβδομάδα! Είχα ήδη τσεκάρει το trailer από το καλοκαίρι που πέρασε, αφού όλα τα ξένα sites και τα περιοδικά μόδας μιλούσαν για το ντοκιμαντέρ της χρονιάς. Η πρόσκληση από το Jenny.gr και την εταιρία PR Davlas & Partners είναι εγγύηση για πετυχημένα fashion events, οπότε ήμουν σίγουρος ότι θα δώ καλούς φίλους και θα περάσω καλά. Το σκηνικό στον Πολυχώρο του Ωδείου Αθηνών (που είναι ένας χώρος που λατρεύω στην Αθήνα) θύμιζε ένα backstage χώρο μιάς επίδειξης μόδας ή ένα ζωηρό showroom, από αυτά που λείπουν στην πόλη. Όμορφα stands με προιόντα ομορφιάς ήταν απλωμένα τριγύρω και κρατούσαν τους καλεσμένους "ζεστούς" και ζωηρούς. Αφού λοιπόν έκανα την βόλτα μου ανάμεσα τους, βρήκα και εγώ το αγαπημένο μου stand, που μου είχε κλέψει την προσοχή από την είσοδο κιόλας. Το λευκό - χρυσό φόντο της Moet & Chandon στο βάθος της αίθουσας μαζί με το υπέροχο κολιέ της Τζόσι Βιντζηλαίου (PR Manager στην εταιρεία Amvyx) με έκαναν να επιταχύνω τον βηματισμό μου για να ζήσω ένα ακόμα #moetmoment με την σαμπάνια που βρίσκεται πάντα εκεί όπου υπάρχουν άνθρωποι που αγαπούν την μόδα και τις φίνες γεύσεις. Δίπλα, ένα τραπέζι γεμάτο γλυκά από τα Fresh με διαβεβαίωσε ότι βρισκόμουν στον θερμιδικό μου παράδεισο και δύσκολα θα ξεκολούσα από εκεί. Ο κόσμος περπατούσε ήδη προς τον χώρο προβολής και αφού εξασφάλισα ένα χωνάκι ποπ κορν καραμέλα και ένα ακόμα ποτήρι σαμπάνια ήμουν έτοιμος να χαθώ στον κόσμο και τα σχέδια του Manolo Blahnik!
"Ενα αγόρι που δεν σταματά να ειναι φιλομαθής και παραμένει ακμαίος." Με αυτά τα λόγια, ο κριτικός κινηματογράφου Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος, προλόγισε το φίλμ και τελικά είχε δίκιο. Καθόλη την διάρκεια αυτό ήταν φανερό, σε κάθε του κίνηση σε κάθε νεύμα. Ολόκληρο το συνεργείο που τον βιντεοσκοπούσε προσπαθούσε να του κλέψει την προσοχή σαν μικρό παιδί, ενώ αυτός ,ταυτόχρονα, έπαιζε με τον φακό και την φήμη του και ήθελε απλά να μείνει μόνος του για να σχεδιάσει. Φοβερά μοναχικός και αλλεργικός στην πολυκοσμία δεν έβγαλε τα λευκά του γάντια παρα μόνο για να φροντίσει τον κήπο του. Μεγάλος καλλιτέχνης και...κηπουρός, ο ίδιος αισθάνεται ένας ιδιόρρυθμος cobbler παπουτσιών. Ο άνθρωπος που μετέτρεψε τα παπούτσια σε φετίχ αρχικά δούλεψε στα 'Ηνωμένα Έθνη, για να μάθει ότι μάλλον πρέπει να πάει στο Παρίσι και να κυνηγήσει το όνειρο του. Με έντονο το καλλιτεχνικό στοιχείο, κληρονομιά από την μητέρα του και το οξύ πνεύμα και την σχολαστικότητα, κληρονομιά από τον Αυστριακό πατέρα του έγινε αντικέρ! Οι πολιτικές αναταράξεις την εποχής όμως και η ανάγκη του για ηρεμία (δηλώνει απολιτίκ μέχρι και σήμερα) τον έφεραν στους δρόμους του Λονδίνου, που εκείνη την εποχή άκμαζε. Το Λονδίνο του έδινε την ελευθερία που καμία άλλη πόλη δεν είχε, στη μόδα, στην έμπευση, στην πολιτική, στην καθημερινή ζωή. Ήταν χαρούμενος, πάντα διαφορετικός και πολύ όμορφος, για αυτό έγινε και το πρώτο αγόρι στο εξώφυλλο της Vogue. Διέφερε από όλα τα αγόρια, την εποχή των χίπις, που όλοι έψαχναν κάτι άνετα να φορέσουν, εκείνος ραβόταν σε ράφτη σαν δανδής. Σε ένα ταξίδι στην Νέα Υόρκη, ένα απο τα μαγαλύτερα όνειρα του γίνεται πραγματικότητα και γνωρίζει την Diana de Vreeland, η οποία βλέποντας στο πορτοφόλιο του 2 σκίτσα από παπούτσια, τον συμβουλεύει να επικεντρωθεί στο σχέδιο υποδημάτων, σε εκείνη την συνάντηση γεννήθηκε ο σημερινός Manolo Blahnik. Λίγο καιρό μετά και αφού έχει ήδη ανοίξει το πρώτο του κατάστημα στο Λονδίνο, η Lady Diana τον επισκέπτεται και διαλέγει ένα ζευγάρι μαύρες γόβες από την συλλογή του and the rest is history. Από το 1981 μένει μόνιμα στο Bath της Αγγλίας και ενώ ταξιδεύει συχνά δηλώνει πως μόνο εκεί μπορεί να βρεί ηρεμία.
Συνδρομητές του Netflix σπεύσατε:
