Δεν νομίζω πως θα βαρεθώ να γράφω πόσο πολύ μου αρέσουν αυτά τα χαλαρά Σαββατοκύριακα στο σπίτι χωρίς πρόγραμμα πέρα από τον πρωινό καφέ στην βεράντα παρέα με τον Πάνο και την Brigitte. Η οποία Brigitte περιμένει την πρώτη και την τελευταία μπουκιά από ότι τρώω -μια μπάρα δημητριακών στην προκείμενη φάση που έχω ξαναμπεί σε πρόγραμμα- και αντιμετωπίζει με τον ίδιο ενθουσιασμό τα πάντα, είτε είναι μπάρες είτε κρουασάν, είναι equal opportunities το κορίτσι μας. Περιμένει υπομονετικά μέχρι να φάει τις λιχουδιές της για να πάει στην συνέχεια να φάει το δικό της φαγητό.
Αυτά τα πρωινά στην βεράντα που είναι αξία ανεκτίμητη, ειδικά τώρα που δεν κάνει πια τόση ζέστη, είναι ο τέλειος τρόπος για να ξεκινάμε την μέρα μας όταν είμαστε σπίτι. Πίνουμε τον καφέ μας, χαζεύουμε τα social media μας, διαβάζουμε τα μέηλ μας και οργανώνουμε το πρόγραμμα μας. Εννοείται πως πριν από όλα αυτά, κάνω inspection στα φυτά και τα λουλούδια μου για τα οποία είμαι πολύ περήφανη και τα περιποιούμαι με αγάπη και προσοχή σαν καλός – και επίμονος – κηπουρός που έχω γίνει τα τελευταία χρόνια.
Στην συνέχεια μπορεί να μην ξανασυναντηθούμε όλη μέρα με τον Πάνο ακόμα και αν δουλεύουμε και οι δυο από το σπίτι μια που ο καθένας μας έχει το γραφείο του και τα ωράρια μας διαφέρουν αρκετά. Εγώ συνήθως χαζολογάω περισσότερο στο δικό μου, όχι γιατί δουλεύω non stop αλλά γιατί πέρα από το γράψιμο έχω και τα online μαθήματα που παρακολουθώ στο HarvardX και στο Coursera, και συνήθως το επόμενο μας ραντεβού είναι το βράδυ για φαγητό. Είτε έξω, είτε στην βεράντα.
Πίσω στο Σαββατοκύριακο που διανύουμε, και το οποίο όπως σας είπα δεν είχε καθόλου πρόγραμμα, οι ώρες περνάνε χαλαρά και ήρεμα, κάτι που μου είχε λείψει αφάνταστα με τα διαρκή ταξίδια του καλοκαιριού. Και είναι αποδεδειγμένο πως αυτές οι μέρες χωρίς πρόγραμμα αποδεικνύονται τελικά οι καλύτερες, μια που την Παρασκευή το βράδυ ήρθαν δυο αγαπημένοι φίλοι για φαγητό τελευταίας στιγμής, με σουβλάκια delivery από την Κυρία Λίλα που by the way, αν μένετε Ψυχικό, Φιλοθέη και Χαλάνδρι είναι καταπληκτικά και να τα δοκιμάσετε οπωσδήποτε. Αλάδωτη σφιχτοτυλιγμένη πίτα, εξαιρετικό κοντοσούβλι, φρέσκιες πατάτες τηγανητές, και αν αγαπάτε τα καυτερά ζητήστε να σας βάλουν μπόλικη πάπρικα και θα το ευχαριστηθείτε. Καθίσαμε λοιπόν στην βεράντα με τα φωτάκια και τα κεριά αναμμένα, είπαμε τα νέα του καλοκαιριού, φάγαμε, ήπιαμε τις παγωμένες βότκες μας και το βράδυ πέρασε γλυκά και υπέροχα, έφτασε 12:00 και ούτε καν το είχαμε καταλάβει.
Το Σάββατο είχε μερικά errands, μανάβη – άντε να σας δώσω και άλλο tip αν είστε γείτονες ΒΠ, στην Κάρμεν στην 25ης Μαρτίου στο Νέο Ψυχικό, δίπλα στον Σκλαβενίτη θα βρείτε τις καλύτερες ντομάτες ever και καταπληκτικά λαχανικά και φρούτα γενικά- περίπτερο για παγωτά (ένα Oreo sandwich είναι η λιχουδιά της μέρας και το ξέρω πως δεν είναι διαίτης αλλά έτσι όπως μετράω τις θερμίδες μου δεν μου δημιουργεί κανένα πρόβλημα), Γραπτό για κανένα ωραίο βιβλίο ( αν δεν έχετε διαβάζει Joel Dyker σπεύσατε, κυκλοφορούν τέσσερα βιβλία του από τις εκδόσεις Πατάκη και είναι το ένα καλύτερο από το άλλο, με τον Πάνο βγάλαμε όλο το καλοκαίρι διαβάζοντας τα) και μετά πίσω στο σπίτι για συνέχεια του αράγματος.
Χτες το βράδυ το μενού είχε Γαλλική ομελέτα – έκανα μια ακόμα προσπάθεια με σούπερ γευστικό αποτέλεσμα αλλά μέτρια εμφάνιση, έχω παραγγείλει όμως καινούριο τηγάνι και το περιμένω πως και πως γιατί έχω εναποθέσει σ΄αυτό όλες τις ελπίδες μου- με ντοματοσαλάτα, και μετά καταπληκτικά σύκα ( από την Κάρμεν που λέγαμε ) γλυκά σαν μέλι.
Σήμερα το πρωί που ζυγίστηκα είχα χάσει 800 γρ, πλησιάζω με βήμα ταχύ το βάρος με το οποίο ξεκίνησα το καλοκαίρι έτσι ώστε, όπως το είχα προγραμματίσει, τέλος Σεπτεμβρίου να αρχίσω να χάνω τα επόμενα κιλά που έχω βάλει στόχο μέχρι τα Χριστούγεννα, τα οποία καλά να είμαστε, σκοπεύω να γιορτάσω με καινούριο, αρκετά μικρότερου μεγέθους, φόρεμα. Προς το παρόν, και επειδή των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν, ψάχνω στο αγαπημένο μου Vestiaire Collective το τέλειο ζευγάρι μαύρες μπαλαρίνες. Είμαι ανάμεσα σε αυτά τα δύο ζευγάρια, ένα French Sole και ένα Chanel -όπως τα βλέπετε πάνω και κάτω- αλλά θα κερδίσουν τα French Sole με διαφορά τιμής περίπου 500 ευρώ μια που αυτές έχουν 95 (και δεν τις έχω παζαρέψει ακόμα) και τα Chanel έχουν 580 και για να είμαι ειλικρινής, δεν με τρελαίνουν που είναι tweed και όχι δερμάτινα.
Κατά τα άλλα σήμερα η μέρα έχει και λίγο γράψιμο μια που ανεβάζω ύλη για το FNL για αύριο, το μεσημέρι θα φάω το αγαπημένο μου roast turkey sandwich από το Six Seasons Kitchen στο Χαλάνδρι (παραγγέλνετε μέσω efood ή wolt και ότι έχει είναι πεντανόστιμο, υγιεινό, και με λίγες θερμίδες) και το βράδυ λέμε να πάμε σινεμαδάκι μια που έχει βγει καινούρια αισθηματική κωμωδία με τον Γιωργάκη τον Κλούνη και την Τζούλια Ρόμπερτς, δηλαδή ότι πρέπει για να τελειώσει η Κυριακή μας.
Στα ενδιάμεσα παίζει το BBC σε λούπα για να βλέπουμε και τι γίνεται στην Αγγλία με την κηδεία της Λίζυ και τη ενθρόνιση του Κάρολου, χτες είδα live και την πολυσυζητημένη εμφάνιση των Γουίλ, Κέητ, Χάρρυ και Μέγκαν παρέα για πρώτη φορά μετά τον χαμό και έχω να σας πω ότι προφανώς το έκαναν για να περάσουν το μήνυμα πως παραμένουν ενωμένοι στα δύσκολα και να στηρίξουν τον μπαμπά τους αλλά κατά τα άλλα το body language και οι αποστάσεις που κρατούσαν όσο μπορούσαν μεταξύ τους έλεγαν μια άλλη ιστορία.
Oh well, έχουμε πολλές ιστορίες να δούμε τις επόμενες μέρες με πρωταγωνιστές την λατρεμένη βασιλική οικογένεια της Μεγάλης Βρετανίας, που κατά την γνώμη μου είναι το καλύτερο σήριαλ by far, με σκηνικά, κοστούμια, και σενάριο που τύφλα να έχουν οι μεγαλύτερες παραγωγές του Netflix, οπότε θα παραμείνουμε tuned και θα περάσουμε τέλεια.
Αυτά από μένα για σήμερα, να έχετε μια υπέροχη Κυριακή, και να μας ξημερώσει μια ηλιόλουστη – μέσα και έξω- Δευτέρα.
Φιλιά
