Ο χρόνος κυλάει σαν γάργαρο νεράκι, και όσο τα πράγματα δυσκολεύουν έξω, τόσο πιο πολύτιμη γίνεται η αίσθηση μιας παρέας, έστω κι αν συνδέεται από την οθόνη ενός υπολογιστή.
Όταν αποφάσισα να κάνω το The Blond Splash, και να μπω στον χώρο της ύλης αποκλειστικά για συνδρομήτριες, ήξερα πως ξεκινούσα κάτι που δεν θα αφορούσε κατά κανέναν τρόπο το σύνολο των αναγνωστριών – και των αναγνωστών- μου του Blond. Πράγμα απόλυτα κατανοητό όχι μόνο γιατί σαν concept είναι κάτι πολύ καινούριο στην Ελλάδα – αντίθετα στο εξωτερικό είναι ελάχιστα τα ενδιαφέροντα πράγματα που μπορείς να διαβάσεις χωρίς να τα πληρώσεις- αλλά και γιατί κατανοώ απολύτως την διστακτικότητα, τους ενδοιασμούς, την έλλειψη διάθεσης ή ακόμα και χρημάτων της κάθε μιας σας, και την σέβομαι και απολύτως.
Ήξερα επίσης πως θα έπρεπε να απαντήσω στο ερώτημα «γιατί να πληρώνω κάτι που μέχρι τώρα το είχα δωρεάν?» όπως και ότι θα έπρεπε να βρω τον τρόπο να διαφοροποιήσω το Splash από το Blond (con)fusion μια που στην πραγματικότητα δεν αντικαθιστά το ένα το άλλο κατά κανέναν τρόπο. Και όλα αυτά έπρεπε να συμβούν την ώρα που και εγώ η ίδια αναζητούσα τις ισορροπίες μου, και τον τρόπο να λειτουργώ το ένα χωρίς να αφήνω στην άκρη το άλλο.
Και να ‘μαστε σήμερα, σχεδόν είκοσι μέρες μετά το λανσάρισμα του The Blond Splash, και όλα μοιάζουν πιο απλά γιατί η απάντηση σε όλα αυτά δόθηκε στην πράξη, σχεδόν από μόνη της. Μια που το Splash εξελίσσεται σε μια διαδικτυακή παρέα που επικοινωνεί με διαφορετικό τρόπο, και με μεγαλύτερη οικειότητα, ενώ το Blond (con)fusion παραμένει όπως είχε, έστω και με λίγο λιγότερη ύλη από ότι πριν.
Οπότε θέλω μέσα από αυτό το κομμάτι να ευχαριστήσω και «δημόσια» όσες και όσους από σας με εμπιστεύθηκαν, και αποφάσισαν να με στηρίξουν στο καινούριο μου βήμα, και είστε πολύ, πολύ περισσότεροι από όσους φαντάστηκα ή ήλπισα όταν ξεκινούσα, και να σας πω πόσο πολύ χαίρομαι που αυτό που ονειρεύτηκα, ένας χώρος ασφαλής από κακοήθειες και αγενή σχόλια και μια παρέα ανθρώπων με κοινή αισθητική, κοινά ενδιαφέροντα, κοινούς κώδικες και κυρίως διάθεση για μια πιο άμεση επαφή και επικοινωνία γίνεται σιγά σιγά πραγματικότητα.
Ελπίζω πως όσο περνάει ο καιρός η παρέα μας θα μεγαλώνει, και όλα όσα έχουμε να κάνουμε θα γίνονται πιο ενδιαφέροντα και πιο ουσιαστικά. Αυτόν τον δύσκολο χειμώνα που μέλλει να περάσουμε, ας τον περάσουμε τουλάχιστον μαζί, έστω και αν μας χωρίζει μια οθόνη. Μας ενώνουν τόσα άλλα που αυτή είναι μια λεπτομέρεια που όπως δείχνουν όλα, ξεπερνιέται πάρα πολύ εύκολα. Αφήστε που, η απόσταση αυτή την εποχή είναι trendy…
