Εκπτώσεις υπό την σκιά της όμικρον. Το τέλος της πανδημίας δεν είναι ακόμη ορατό αν και μια χαραμάδα αισιοδοξίας για την συμπεριφορά της νέας μετάλλαξης μας επιτρέπει να ελπίζουμε σε καλύτερες μέρες. Στ’ αλήθεια όμως, ποιος έχει κέφι να στριμωχτεί σε ουρές κακά αεριζόμενων δοκιμαστηρίων, έστω και με μάσκα υψηλής προστασίας, για να αγοράσει ένα ρούχο στο 50% της αρχικής του τιμής με κίνδυνο να κολλήσει κορόνα; 
Ταυτόχρονα η πανδημία άλλαξε ούτως ή άλλως και για τα καλά τις καταναλωτικές μας συνήθειες: Η στροφή προς την βιώσιμη και ηθική μόδα που είχε αρχίσει να γίνεται trend ήδη πριν το 2020, εμπεδώθηκε για τα καλά την τελευταία διετία. Τα mantra της συνειδητοποιημένης fashionista είναι αγόραζε λιγότερα, αγόραζε καλύτερα, αγόραζε δεύτερο χέρι, ντύσου απλά, μείωσε το αποτύπωμά σου. Θα διαφυλάξεις την ψυχική σου υγεία και θα σώσεις τον πλανήτη. Υπό το πρίσμα αυτό οι εκπτώσεις ως θεσμός αποκτούν άλλη διάσταση. Ίσως να μην είναι πια το αποκορύφωμα της καταναλωτικής φρενίτιδας, το κυνήγι της «ευκαιρίας» (που τελικά δεν είναι ποτέ ευκαιρία, αφού κατά κανόνα οι παρορμητικές αγορές καταλήγουν στα αζήτητα της ντουλάπας μας), η πρόσκαιρη χαρά της απόκτησης ενός νέου και αχρείαστου ρούχου, αλλά μια αφορμή για να σκεφτούμε τί στ’ αλήθεια χρειαζόμαστε σε βάθος χρόνου και πώς μπορούμε να αποκτήσουμε σε καλύτερη τιμή ένα κομμάτι (ή περισσότερα), που θα μας συντροφεύει για πολλά χρόνια , θα αποκτήσει για εμάς μοναδική συναισθηματική αξία κι αν είμαστε τυχερές θα κληροδοτηθεί στις κόρες μας, στις νύφες μας, στις ανιψιές και στις βαφτιστήρες μας.
Αν κάτι έχω μάθει στα 50+ μου χρόνια ως πιστοποιημένη μανιακή καταναλώτρια (ντροπή μου), είναι πως ο δρόμος προς την στυλιστική κόλαση είναι στρωμένος με καλές εκπτώσεις. Εκείνη η Marc Jacobs κασμιρένια ζακέτα με τις χρυσές παγιέτες που αγόρασα στο 60% της αρχικής της τιμής και φαινόταν πολύ γουστόζικη στην κούκλα της βιτρίνας αλλά με κάνει να μοιάζω με υπερμεγέθη χριστουγεννιάτικη μπάλα και δεν την φόρεσα ποτέ. Το chloe τσαντάκι που είναι τόσο μικρό ώστε δεν χωράει καλά καλά ούτε το κραγιόν μου και είναι εντελώς άχρηστο ακόμη και για βραδινή έξοδο αλλά το πήρα στο clearance του net-a-porter επειδή είχε 70% έκπτωση. Οι δωδεκάποντες στιλέτο γόβες Brian Atwood (αλήθεια τί απέγινε αυτή η ψυχή;) που φόρεσα μία και μοναδική φορά και ήθελα να γυρίσω σπίτι μπουσουλώντας από τον πόνο στα πόδια. Τις είχα αγοράσει όμως ως «μοναδική ευκαιρία» με παρότρυνση της σατανικής πωλήτριας που μου τις είχε πλασάρει ως ευκαιρία ζωής μείον 50%. Οι χειρότερες αγορές της ζωή μου έχουν γίνει σε αμόκ καταναλωτικής μανίας στην περίοδο των εκπτώσεων και φυσικά σε παλιότερες εποχές, όταν νομίζαμε, πολύ κακώς, πως ο ουρανός έβρεχε χρήμα.
Ευτυχώς, λίγο η οικονομική κρίση, λίγο ο covid, λίγο το πέρασμα των χρόνων που αναγκαστικά σε φέρνει αντιμέτωπο με το πεπερασμένο της ύπαρξής σου και την ματαιότητα των υλικών αγαθών, η καταναλωτική μου μανία έχει μειωθεί, όχι στα επίπεδα που θα ήθελα, αλλά τουλάχιστον δεν είμαι πια junkie των εκπτώσεων και τις αντιμετωπίζω νηφάλια και όχι με την λογική του αρπακτικού που βγαίνει παγανιά. Ειδικά τα δύο τελευταία χρόνια που αποφεύγω τα φυσικά καταστήματα και αρκούμαι στα e-shops έχω κάνει καλύτερες, πιο ψύχραιμες και πιο «δουλεμένες» αγορές. Άλλωστε είναι γνωστό πως η εμβληματική Natalie Massenet, η ιδρύτρια του net-a-porter που άλλαξε για πάντα τον τρόπο που ψωνίζουμε, είχε πρώτη την έμπνευση ότι μία γυναίκα μπορεί να ξοδέψει περισσότερα και καλύτερα στην ησυχία του δωματίου της χαζεύοντας ρούχα σε virtual καταστήματα «παρέα μ’ ένα ποτήρι κόκκινο κρασί» ( her words, not mine).
Μ’ αυτά και με τ’ άλλα ξεκινούν οι εκπτώσεις κι εκτός από τα γνωστά και τετριμμένα tips που διαβάζουμε κάθε χρόνο στα περιοδικά μόδας για τις διαχρονικές αγορές που πρέπει να κάνουμε μισοτιμής, οι μόνες συμβουλές που έχω να δώσω ως παλιά καραβάνα είναι η εξής μία, τα τρία Π: «Προϋπολογισμός, Προγραμματισμός, Προνοητικότητα». Φτιάξτε budget όποιο κι αν είναι αυτό και μην ξεφύγετε ακόμη κι αν έχετε την οικονομική δυνατότητα. Θα σώσετε τον εαυτό σας από πολλές βλακώδεις αγορές και τον πλανήτη από αχρείαστο footprint. Προγραμματίστε τις αγορές σας βάσει σχεδίου. Αν έχετε σχεδιάσει να αποκτήσετε ένα ωραίο παλτό, και στο δρόμο βρείτε μια ωραία μπλούζα, αγνοήστε την, εκτός αν ήταν κι αυτή μέρος του προγραμματισμού σας. Στο τέλος θα γυρίσετε σπίτι με αυτά που πραγματικά θέλετε και όχι με αυτά που δεν θέλετε αλλά τα βρήκατε σε «τιμή ευκαιρίας». Προνοήστε από τώρα για την επόμενη σεζόν. Έχω αγοράσει ένα ονειρεμένο μαγιώ της Melissa Odabadsh στις εκπτώσεις του Ιανουαρίου και τα αγαπημένα μου Isabel Marant καστόρινα μποτάκια στις εκπτώσεις του Ιουλίου. Και τα δύο σε τιμές (περίπου) Ζara.
Στις φετινές εκπτώσεις (οι διαδικτυακές ξεκινούν νωρίτερα), αγόρασα ένα παλτό, μία τσάντα κι ένα ζευγάρι mules. Τα έκανα δώρο στον εαυτό μου ως επιβράβευση για μια δύσκολη χρονιά με πολλή δουλειά και ξέρω πως θα τα κρατήσω για αρκετά χρόνια. Ιδού:
Happy shopping με ψυχραιμία!
Αλεξάνδρα Σταυροπούλου
