Ο Σεπτέμβρης προχωράει με τρελή δουλειά, και εκεί που το πρόγραμμα μου ήταν χαλαρό και ήρεμο, σαν κάποιος να πάτησε το fast forward και κάθε μέρα τρέχω σαν την τρελή να προλάβω να κάνω χίλια πράγματα. Δεν παραπονιέμαι, μου αρέσουν οι εποχές με τα καινούρια σχέδια παρόλο το αναπόφευκτο άγχος που φέρνουν μαζί τους, και κάθε φορά που τελειώνει ένα από τα ολοένα και συχνότερα meetings μας νοιώθω τα γρανάζια του μυαλού μου να κινούνται με ταχύτητα φωτός. Τα φαιά μου κύτταρα δείχνουν να βρίσκονται σε εξαιρετική κατάσταση, ο Hercules Poirot θα ήταν περήφανος για μένα.
Σκέφτομαι συχνά πως είμαι αφάνταστα τυχερή που κάνω μια δουλειά που με κρατάει νέα. Αναγκαστικά πρέπει να ενημερώνομαι για δεκάδες διαφορετικά πράγματα, να μελετάω τις τάσεις, να μαθαίνω να χειρίζομαι καινούρια tools, να κοιτάζω πολύ έξω από τον μικρόκοσμο μου - πολύ έξω ακόμα και από την μικρή μας χώρα- για να είμαι up to date, να συναναστρέφομαι πολύ κόσμο, να γνωρίζω διαρκώς καινούριους και συχνά πολύ ενδιαφέροντες ανθρώπους, να ταξιδεύω συχνά. Προσαρμόζομαι στις συνθήκες για να παραμένω relevant, αυτή είναι η ουσία, και αισθάνομαι πως με κάποιον μαγικό τρόπο, όσο παραμένει κάποιος relevant τόσο μένει και νέος. Τουλάχιστον στο μυαλό και την καρδιά.
Ειδικά στο industry μας, τα media, και ακόμα ειδικότερα μέσα από τα social media, δουλεύοντας την εικόνα γινόμαστε κομμάτι της. Ή δανείζουμε κομμάτια της δικής μας εικόνας στην μεγάλη εικόνα που απλώνεται εκεί έξω, δεν έχω καταλήξει ακόμα τι είναι τι. Συμμετέχουμε πάντως με κάποιον τρόπο, ο καθένας με τον δικό του, και γινόμαστε μέλη και μέρη μιας ομάδας, ενός συνόλου, μιας κίνησης προς τα εμπρός. Και όπως έχουν πει οι αγαπημένοι Rolling Stones, πέτρα που κυλάει, δεν χορταριάζει.
Προχτές το βράδυ συζητώντας με μια φίλη που μένει στο Λονδίνο για έναν άλλο, κοινό μας φίλο αλλά και για τα μαθήματα που παρακολουθώ αυτή την εποχή σε δύο διαφορετικά online πανεπιστήμια, συμφωνήσαμε πως την μέρα που θα σταματήσουμε να θέλουμε να εξελισσόμαστε και να μαθαίνουμε καινούρια πράγματα, θα σταματήσουμε να ζούμε. Να ζούμε ουσιαστικά εννοώ. Η γνώση φέρνει πάντα ανανέωση στην ζωή μας, και σε μας τους ίδιους. Κάθε καινούριο πράγμα που μαθαίνουμε μας ανοίγει μια νέα πόρτα, έναν νέο δρόμο. Μας κάνει να αναζητάμε κάτι παραπάνω από αυτό που έχουμε, να προσθέτουμε ένα ακόμα πετραδάκι στο οικοδόμημα της προσωπικότητας μας.
That being said, το ίδιο βράδυ έμαθα πως κόβουν την pizza οι Ιταλοί. Δεν παιδεύονται με pizza cutters και με μαχαίρια, την κόβουν με ψαλίδι, και στα δύο video που ακολουθούν θα δείτε και το σωστό κόψιμο και το σωστό φάγωμα της pizza από τον ειδικότερο όλων μας, τον Fransesco Ciccio τον ιδιοκτήτη και chef του εστιατορίου Napul'e στην Βάρη.
Αυτά και άλλα πολλά μπορείτε να βρείτε στο Instagram μου, σας έχω πρήξει λίγο μ΄αυτό το ξέρω, αλλά είναι ένα από τα καινούρια μου projects που με ενθουσιάζει πραγματικά. Ένα παράθυρο από αυτά που λέγαμε στον έξω κόσμο, στην φωτεινή, την χαρούμενη, την διασκεδαστική, την ταξιδιάρικη, την νόστιμη πλευρά της ζωής.
Σε άλλα νέα, ο Σεπτέμβριος είναι συνήθως και ένας μήνας που ασχολούμαι, ή που προσπαθώ να ασχοληθώ τουλάχιστον, και με το σπίτι μου. Αυτές τις μέρες, και με αφορμή το ότι μου χάλασε ο παλιός μου βραστήρας, αγόρασα έναν καινούριο που ταιριάζει με το λίγο vintage style της κουζίνας μου καταπληκτικά. Είναι από μια σειρά της εταιρίας Morris που έχει εντελώς 60’s αισθητική, και από την οποία έχω αγοράσει παλιότερα και τον φούρνο μικροκυμάτων μου, και συνδυάζει το στυλ με την πολύ καλή σχέση ποιότητας τιμής, οπότε νομίζω πως σιγά σιγά θα συμπληρώσω την συλλογή μου. 
Δυστυχώς δεν έχει τοστιέρα, γιατί θα την είχα πάρει ήδη. Έχει φρυγανιέρα, αλλά η δική μου που είναι ροζ και την έχω κουβαλήσει από το Λονδίνο είναι πολύ πιο όμορφη. Και είναι και very heavy duty, κι ας μην της φαίνεται. (κάτι σαν εμένα, γι΄αυτό ίσως και μου αρέσει τόσο πολύ…) ‘Εχει επίσης και πολύ ωραία vintage style ψυγεία, αλλά το δικό μας είναι original Αμερικάνικο General Electric ντουλάπα σχεδόν συνομήλικο μου – που χωράει σχεδόν και ‘μένα μέσα και δουλεύει ακόμα τέλεια- οπότε στην προκείμενη περίπτωση το vintage το έχουμε τερματίσει…
Φιλιά και καλό Σαββατοκύριακο
